IV.015

Mój ósmy cud świata

Mój ósmy cud świata, znacznie odbiegał od standardowego wyobrażenia cudu. Mój ósmy cud świata - Filemon, był chory. Niewiele pamiętam chwil, patrzyłam w jego małe kocie oczka.

Filemon, gdy miał trzy miesiące zachorował na świerzb. Weterynarz do którego początkowo się udaliśmy nie wykrył świerzbu, leczył go na zapalenie skórne, co jak później się dowiedzieliśmy tylko pogorszyło sprawę. Filemon przestał chodzić, przeważnie spał, przestał załatwiać się do kuwety, siusiał pod siebie, przestał otwierać oczy, bo jego skóra była zbyt zgrubiała i zbyt ciężka by trzymiesięczny kociak miał siłę ją unieść i otworzyć oczka.

Filemon był bardzo chory. Całe jego ciało zamieniło się w pancerzową skorupę. Co gorsza cały czas się drapał i drapał. Przydreptywał do nas i kładł się na brzuchu, domagając się pieszczot. I miauczał, ciągle przeraźliwie miauczał.

Zdecydowaliśmy się odwiedzić jeszcze jednego weterynarza, szukając  ratunku. I wtedy nastąpił przełom. Zostały wykryte dwie odmiany świerzba: skórny i uszny. Lekarz stwierdził, że nasz Filemon, biedny wtedy już czteromiesięczny kociak, ma najbardziej rozwinięty świerzb, jaki widział u jakiegokolwiek kota. Naszemu Filemonowi zostały zrobione zdjęcia i przyszli weterynarze będą uczyli się o nim podczas zajęć. Nasz Filemon przeszedł do historii... Jednocześnie zostaliśmy postawieni przed trudną decyzją, musieliśmy zdecydować czy podać naszemu kotu lek o nazwie Ivermektyna (który nie jest zatwierdzony dla kotów i który może upośledzać układ nerwowy). Mieliśmy do wyboru, albo jego śmierć, albo próbę leczenia niezatwierdzonym lekiem. Podjęliśmy walkę o czteromiesięcznego kociaka i… Udało się…

Dziś Filemon biega jak szalony po całym mieszkaniu, z łóżka na okno, z okna na biurko, z biurka na regał, z regału na szafę. Wykrada nam paluszki i frytki z talerza, po czym przychodzi do nas z paluszkiem w pyszczku, rzuca nam na kołdrę, a jego oczy mówią "Rzuć mi" - więc rzucamy. Filemon uwielbia swoje odbicie w lustrze, uwielbia wodę - to nic, że po walce z kranem jest cały mokry! To zupełnie nic, ponieważ jest niesamowicie szczęśliwym kotem i co najważniejsze, to zupełnie nic, ponieważ żyje.