środa, 26 grudnia 2012

I.012








Lola, mała elegantka

Lola to cudnie umaszczona trikolorka z FKM, jeszcze kocie dziecko. Jak na dziecko przystało jest pełną energii i wiecznie chętną do zabawy koteczką. Swoich rodziców podzieliła funkcjami - Robert, czyli dumny tato służy kotu za bezpieczną leżankę, może kota głaskać i miziać, no i jak już coś do kota powie to pewno posłuchać tego należy. Maja, dumna mama jest kocią niańką, gryzakiem, drapakiem, drzewem, środkiem transportu... no i mamą, z którą się zasypia, w której włosy się wplątuje. Lola bardzo lubi biżuterię swojej mamy oraz zabawki, wszelakie zabawki - najbardziej jednak pluszowego szczurka.  

wtorek, 25 grudnia 2012

I.011






Rudolf, Lola i... Lucjan

Zacznijmy od tego, że Ania jest wolontariuszką Kociej Mamy. Ania pomaga jako dom tymczasowy - w tej chwili kotem na "tymczasie" jest Lucjan, który wymaga leczenia oka, po przebytym kocim katarze. Lucjan dzielnie znosi zabiegi, ale fotograf to już było za wiele. Poznać się ze mną za bardzo nie chciał chociaż pokazał, że mimo chorego oka jest bardzo radosnym i skorym do zabawy kotem. Pozostałe dwa koty, czyli Rudolf i Lola są zdecydowanie niechętne gościom. Gość w dom - kot pod łóżko. Tak oto spędziłyśmy z Anią sporo czasu... pod łóżkiem. Zaowocowało to poddaniem się Loli, która to najmniej toleruje obcych. Rudolf nie dał się namówić. Koty Ani nie są mało towarzyskie, mają po prostu swoje traumy i potrzebują czasu, zrozumienia i ogromu miłości. 

poniedziałek, 24 grudnia 2012

I.010








JiJi i Scott, czyli sama słodycz

Trudno być rodzicem dorastającego kota. Tym bardziej trudno, gdy kot jest samą słodyczą. Jeszcze trudnej, gdy kotów jest sztuk dwie... U Justyny i Błażeja mieszka Scott (kot pod kolor włosów Justyny)  i JiJi. Małe koty mają to do siebie, że mogłyby spokojnie robić za napęd do produkcji prądu np. Jednak Scott w niczym nie ustępuje młodszej "siostrze", jeździ nawet czasami na long boardzie, jak jego rodzice.

niedziela, 23 grudnia 2012

I.009






Dyzio i Trusia w jednym żyli domu...

Trusia to już dorodna kotka. Dystyngowana, wyniosła... pochodzi z trudnych adopcji FKM. Jednak po kocim katarze nawet wspomnienia nie pozostały. Dyzio to drugie adoptowane kocie dziecko. Rozbiegany i rozbrajający słodyczą. Oba rudzielce żyją w zgodzie, dzieląc się uczuciami domowników. Nikt nie mówi, że po równo, bo Dyzio najwyraźniej ma duży deficyt tulenia, a że dynamiczny jest, to i przerwy w zabawach przychodzą nagle - wówczas pierwsze wypatrzone kolana są jego - na mruczenie, ciumanie i sen. W takich chwilach Trusia może wreszcie odetchnąć (pozostali domownicy zapewne też).   

czwartek, 20 grudnia 2012

I.008






W domu Emilki są cztery koty, ale najważniejszy jest Ciastek. Kot wykarmiony od 1,5 tygodnia życia,  po tym jak pod kołami samochodu zginęła jego matka. Kot, który usłyszał jak jego właścicielka mówi: "Wydam go dopiero wtedy, gdy urośnie, gdy będzie bezpieczny..." I kot nagle przestał rosnąć, jakby chciał powiedzieć: "Widzisz, nie rosnę, nie możesz mnie wydać". Został i jest teraz największą radością całej rodziny, obok trzech innych kotów: Mandaryny, Jonsona i Kiri.

wtorek, 18 grudnia 2012

I.007




Filemon i Oktawian dobrali się jak w korcu maku... Filemon czarny z wygojoną po złamaniu łapą, czujny, nieufny, tajemniczy. I Oktawian wzięty z działek, jako jeden w trojga. Dobrzy ludzie wzięli dwa ich zdaniem najfajniejsze koteczki, ale tak naprawdę najfajniejszego zostawili. Jest nim właśnie Oktawian, o którym właścicielka Paulina mówi, że jest "autystyczny". Określenie to bardzo dobrze określa jego usposobienie. Można go mianowicie odkształcać, jak plastelinę. Bierzemy np. Oktawiana na ręce, kładziemy dajmy na to na drapak i tak położony kot nie zmienia pozycji ciała przez bardzo długi okres czasu. Ale główkę i oczka ma bystre jak diabli! Obserwuje, jak przyszywany brat Filemon głową odsuwa drzwi szafki i włazi do środka, gdzie czuje się najbezpieczniej. Fotograf, który okazał się dla niego zagrożeniem, miał okazję tę akcję zobaczyć. A między kotami, nad rozłożonymi mądrymi książkami pochłania wiedzę ich właścicielka Paulina. Rozkminia, gdzie leży zakręt Hipokampa, czy histiocyty powstają z monocytów lub może odwrotnie i jak to właściwie jest z tą ketozą...

niedziela, 16 grudnia 2012

I.006






Kocia arystokracja - Sasza i Tadek


W domu Anny zamieszkują dwa rasowe kocury - syjam Sasza i devon rex, zwany Tadkiem. Nie pochodzą z adopcji, podarowano im dom w inny sposób. Zdarza się, że koty rasowe lub pół rasowe z nielegalnych hodowli nagle znajdują się na ulicy, bo leczenie ich jest zbyt drogie, bo mają niewłaściwe zdaniem właścicieli zwyczaje, bo znudziły się itp. Anna udowadnia, że można dać dom kotu rasowemu i być z takim kotem na dobre i na złe dlatego.

czwartek, 13 grudnia 2012

I.005






Igor i Sensi 
W domu Marty i Artura spotkałam dwa urocze koty. Demonicznego Igora, któremu tylko zabawa i jedzenie w głowie oraz Sensi, kotkę z klasą, bardzo wyniosłą i definitywnie odcinającą się od brutalnych łowów i krwawych zabaw. Jej słodką tajemnicą pozostaje to, co robi po wyjściu rodziców z domu... Opowieść Marty i Artura o kotach i ich losach napawa radością, że są ludzie tak bardzo dbający o swoich podopiecznych. 

wtorek, 11 grudnia 2012

I.004






Falbanka i jej Ola

W domu Oli znalazła swoje miejsce bura działkowa kotka, Falbanka. Kiedy odwiedziłam je tydzień temu dowiedziałam się, jak bardzo Falbanka pomaga Oli... Jest ona bowiem bardzo zaangażowana w każdą pracę Oli. Pomaga w krojeniu materiałów, w szyciu... chociaż nie, w zasadzie to na chowaniu się pod materiałami i polowaniu na sznurówkę kończy się koci entuzjazm. Inne zajęcia Oli są obserwowane z odpowiedniej odległości, tak na wszelki wypadek żeby nikt nie przeszkadzał w napiętym kocim grafiku (ale o tym głośno mówić nie będziemy).  

poniedziałek, 10 grudnia 2012

I.003




Dzisiaj był dzień kotów Sabiny. Jest ich tam chyba z dziewięć. Wszystkie ładne! Szczęśliwe! Kino domowe to mało! Można patrzeć i patrzeć. I jeszcze dwa przychodzą za okno. Może też popatrzeć na pobratymców...?

sobota, 8 grudnia 2012

I.002





To nie będzie zwyczajna opowieść. To będzie bajka, w której Czerwony Kapturek ratuje koty katowane i podpalane przez złego Wilka. Jest tu kot ze złamaną szczęką i ten, który był bity kijem. I taki kot, którego jadły robaki i ten ze złamanym ogonem. I taki, który prawie nie słyszy. I taki, który siedzi w ścianie bojąc się wyjść. Ale niedługo wyjdzie bo ma Kapturka. Czerwony Kapturek ma na imię Iza. A ja, który robiłem zdjęcia,  jem chleb kupiony na rogu w piekarni na Wójtowskiej i kapią mi na tą kromkę łzy... Przez uśmiech, przez radość, że te koty spotkały Człowieka, który w nie uwierzył. Wszystkich tych ludzi, którzy ratowali, dbali i uwierzyli, że koty moga być jeszcze szczęśliwe. I tą najważniejszą osobę Izę - czerwonego kapturka o gołębim sercu. Te koty żyją tam wszystkie razem (obecnie osiem) patrząc na swój fart i szczęście człowieka, który dał im dom. A one tej Izie czarują, czarują, czarują...